Djarum Sigarillo

Endonezya egzotik tütün heveslileri için adeta bir cennet. Ancak, dünya tütünlerine ulaşmak konusunda şanssız olan ülkemizde Endonezya tütün ürünleri dendiğinde akla yalnızca Djarum markasının bize çoğunlukla “bavul ticareti” yoluyla ulaşan kretek (karanfil sigarası) çeşitleri geliyor. Önümdeki Djarum Sigarillo (No. 4) Djarum’un tatlandırıcı katkıların ("click" biçiminde mentol hariç) sigaralarda kullanılmasına izin verilmediği ülkeler için çıkardığı ikame ürünlerden. 

Djarum Sigarilloda, tarçın, kakule ve şekerle soslanmış tütün ve karanfil karışımı sakkarit emdirilmiş sigara kâğıdı yerine fiyakalı adıyla “homojenize tütün yaprağı”, gerçekçi adıyla tütün sapı selülozuna sarılmış. Slim sigara çapında ve tahta (?) uçlu 10 adet sigarillo tek satılabilmeleri için ayrı ayrı selofanlanmış şekilde, teneke, ince bir kutuda geliyor. Selofanı açıyorum ve çok kuru bir sigarilloyla karşılaşıyorum. Ucunda şekerli ve hafif baharatlı bir tat var. Sigarilloyu yakıyorum ama duman namına bir şey gelmiyor. En sonunda pes edip ucunu puro makasıyla kesiyorum ve kesmemle birlikte incecik “yaprak” açılmaya başlıyor. Uygun bir lületaşı ağızlığa yerleştiriyorum ve içmeye başlıyorum. Tipik ama acılığı baskın bir kretek tadı ve Djarum sigaralarına göre daha az çıtırdama sesiyle birlikte hayli hızlı bir içim. Acılık zaman zaman burunda hissediliyor ve sonlara doğru ağızda yoğunlaşıyor. Çare olarak düşünülen şekerli uç daha en baştan havlu attığı için acılık dizginsizleşiyor, iyice rahatsız edici hale geliyor. Dudağı yakıyor, dili uyuşturuyor ve genzi tahriş ediyor. Son olarak ağızda, Djarum sigaralarında rastlamadığım, baharatla karışık ilginç, cazip bir Burley tadı kalıyor ama tüm bunlara değer mi, emin değilim.

İkame olarak düşünülmüş ve anlaşılan ikame olarak kalmaya mahkûm bir ürün. Fiyat-kalite dengesi ise gayet olumsuz. Djarum Sigarillo bandrollü olarak rahatlıkla bulunmasına karşın ülkemizdeki kretek meraklılarının hâlâ ısrarla Djarum Black aramasına şaşırmamak lazım.  

Yunus Bakihan Çamurdan'ın yorumu